Με το “ηλιακό λεωφορείο” ,ποίημα της Μαριανίνας Κριεζή, και με το τραγούδι που περιλαμβάνεται στο δίσκο “Εδώ Λιλιπούπολη”, μεταφερθήκαμε σ’ έναν φανταστικό κόσμο. Εμπνευστήκαμε και θέλαμε να εκφραστούμε δημιουργικά, αφήνοντας τη φαντασία μας ελεύθερη.
Έτσι λοιπόν κατασκευάσαμε τα δικά μας λεωφορεία. Χρησιμοποιήσαμε κουτιά παπουτσιών που ζωγραφίσαμε πάνω τους πολύχρωμα λουλούδια, πεταλούδες και νότες. Για ρόδες βάλαμε χάρτινους κυλίνδρους από ρολό χαρτιού κουζίνας. Επιστρατεύσαμε πλαστικά μπουκάλια, καλαμάκια, οδοντογλυφίδες, χρυσόσκονη, χρώματα και κόλλες…
Ακόμη εργαστήκαμε συνεργατικά και με την τεχνική του κολάζ συνθέσαμε ζωγραφιές που απεικόνιζαν τα δικά μας “ηλιακά λεωφορεία”.
Όμως ποτέ δε λέμε “φτάνει” όταν δημιουργούμε. Αν “έφτανε” θα ήταν εργασία και όχι δημιουργία… Έτσι λοιπόν επειδή σκεφτήκαμε κάτι που αν και ακουγόταν εξωφρενικό, αποφασίσαμε να το υλοποιήσουμε. Έτσι χωρίς την οικονομική βοήθεια κανενός, παραγγείλαμε στο εξωτερικό ένα κανονικό λεωφορείο για να πηγαίνουμε βόλτες. Όχι μόνο στη Λιλιπούπολη, αλλά και στη δική μας πόλη. Για να πετύχουμε καλύτερη τιμή το παραγγείλαμε άβαφτο και το βάψαμε εμείς….
το παραλάβαμε έτσι... |
και το κάναμε έτσι.... |
….κι επειδή όταν δημιουργούμε το εννοούμε… προχωρήσαμε και στην αγορά δεύτερου “σχολικού” λεωφορείου…. το πήραμε επειδή “λεφτά υπήρχαν” και …….το δανείζουμε σε άλλες τάξεις του σχολείου μας ¨ όταν το χρειάζονται….