Συζητήσαμε με τους μαθητές για τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας και για το πώς οι νέοι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους εκφράζοντας το λαϊκό αίσθημα και όλο αυτό σκεφτήκαμε να το μεταφέρουμε στη γιορτή,αλλά με ποιον τρόπο…;
Για να πούμε την αλήθεια μάς άρεσε η ιδέα να ετοιμάσουμε κάτι διαφορετικό,το οποίο ταυτόχρονα να εξυπηρετεί και κάποιους στόχους. Η αρχή έγινε με ένα κομμάτι χαρτί του μέτρου, λίγη μπογιά και μερικά πινέλα. Τα παιδιά μπήκαν στην ευχάριστη διαδικασία να φτιάξουν μόνα τους τα πανό που χρειάζονταν αφού συνεργάστηκαν, αλλά και διαφώνησαν παραγωγικά. Ένα χαρτόκουτο ήταν αρκετό για να “γεννηθεί” ο πομπός του Πολυτεχνείου. Οι συχνότητες του πομπού άλλαζαν εύκολα με τη βοήθεια πωμάτων από μπουκάλια. Κάποια από αυτά ήταν ιδιαίτερα ενισχυμένα με άσπρο καπάκι ενσωματωμένο σε καφέ!
Δεύτερος στόχος ήταν να κατανοήσουν καλύτερα τα γεγονότα εκείνων των ημερών που καλούνταν να αναπαραστήσουν και να γίνουν,όσο αυτό ήταν δυνατόν, κομμάτι τους.Έτσι τα παιδιά της Ε΄ τάξης σκαρφαλώνουν στα κάγκελα της αυλής του σχολείου κρατώντας τα πανό που έχουν φτιάξει, σαν άλλοι φοιτητές του ’73… Εκεί φωτογραφίζονται και γίνονται μέρος της ιστορίας που θα προβληθεί στη γιορτή!
Συνεργασία, όρεξη για δημιουργία και έκφραση, και 2-3 διδακτικές ώρες ήταν αρκετά στοιχεία για να ετοιμάσουν τα παιδιά κάτι που σίγουρα το χάρηκαν και αρκετά για να κατανοήσουν ίσως λίγο καλύτερα αυτά που ακούν και διαβάζουν .
