 |
| Το μέρος Α, είχε ολοκληρωθεί με αυτή τη φωτογραφία |
Στις 29 Νοεμβρίου οι μαθητές της Β τάξης με τις οδηγίες των υπεύθυνων Εκπ/κών μάζεψαν ελιές από τα δέντρα του σχολείου μας. Αυτές οι ελιές αφού συγκεντρώθηκαν σε μικρά δοχεία, μπήκαν σε ένα άσπρο τσουβάλι. Το βάρος τους ήταν περίπου 12 κιλά. Είχαμε μείνει εκεί λοιπόν…
Τι απέγινε όμως αυτό το τσουβάλι. Πού κατέληξε;
Εδώ αρχίζει το “Μέρος Β“, όπως αναφέρεται και στον τίτλο του άρθρου.
Στις 30 Νοεμβρίου το τσουβάλι ταξίδεψε στη Σπάρτη. Εκεί μαζί με άλλα τσουβάλια (όχι του σχολείου) κατέληξε σε ελαιοτριβείο. Το λάδι που βγήκε ήταν περίπου 2 λίτρα. Μας έκανε δώρο τα υπόλοιπα 8 λίτρα ένας παραγωγός και το Σάββατο το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου ενημερώθηκα τηλεφωνικά πώς ήρθε η “παραγωγή” του σχολείου σε συσκευασίες των 250ml για τους μαθητές που εργάστηκαν!
Τη Δευτέρα το πρωί (3 Δεκεμβρίου) τα μπουκάλια με το λάδι ήταν στο σχολείο. Έπρεπε όμως να μπουν και ετικέτες! Δε νοείται παραγωγή χωρίς ετικέτα…
Και ποιος θα τις φτιάξει; Οι μαθητές!!! (άλλο που δεν ήθελαν)
έτσι λοιπόν…..
και το αποτέλεσμα...
 |
| παραγωγός: Β τάξη 1ου Δημοτικού Σχολείου Χολαργού
Σημ: Τα μπουκάλια ήρθα σφραγισμένα από το ελαιοτριβείο και σφραγισμένα τα πήραν οι μαθητές στο σπίτι. Απ’ ότι ενημερώθηκα από τον παραγωγό, είναι αγουρέλαιο. Μπορεί να καταναλωθεί άμεσα, αλλά αν θέλετε να “καθαρίσει” το λάδι θα πρέπει να το αφήσετε να “ηρεμήσει” για 15 μέρες.
 |
