Β τάξη – Παιχνιδιών συνέχεια…

Όπως αναφέρεται στον τίτλο του άρθρου και συνεχίζοντας την προσπάθεια του “ Παλιά

παιχνίδια“, προχωρήσαμε στην κατασκευή επιτραπέζιων παιχνιδιών. Αρχίσαμε με την “τρίλιζα” ή “χι – όμικρον” ή όπως το λένε στα αγγλικά “tic tac toe” και υπάρχει παντού στο διαδίκτυο με αντίπαλο τον (άψυχο και απρόσωπο) υπολογιστή. Γιατί αρχίσαμε με αυτό; Γιατί όλοι το ξέρουμε πόσο απλό είναι στη σύλληψη, πόσο απλό στην κατασκευή, πόσο γρήγορο είναι, πόσο έξυπνο…. και όλοι όσοι έχουν βρεθεί σε θρανία Γυμνασίων και Λυκείων το έχουν παίξει με το διπλανό τους και το σημαντικότερο… απαιτεί τήρηση κανόνων για να παιχτεί, επομένως …ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.

Αν θυμάστε εμείς έχουμε διαφοροποιηθεί από την επί χρήμασι προμήθεια υλικών. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να έχουμε μικρό (ή μηδενικό) κόστος στις κατασκευές μας και μάλιστα προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε άχρηστα υλικά. Επίσης εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε τις δημιουργίες μας και τις συνδέσουμε με την καθημερινότητα. Έτσι κάναμε και σήμερα…και το καταφέραμε.

Τα υλικά μας:

• Ένα μικρό τετράγωνο κομμάτι τεντόπανου.
• Κυλινδρικά πώματα αναψυκτικών ή ό,τι βρήκε καθένας στο σπίτι του. Κάποιοι από εμάς δεν εννοούμε να διαχωρίσουμε τον κύκλο από τον κύλινδρο, αλλά είμαστε Β τάξη ακόμα!
• Κυλινδρικά κουτιά από μπάλες του τένις (η συσκευασία των 4). Το πανί είναι κομμένο έτσι ώστε να χωράει μέσα στο κουτί μαζί με τα πώματα. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχουμε μόνο ένα παιχνίδι στο κουτί. Απλά θα βγάζουμε όποιο θέλουμε και θα παίζουμε. Κι αν χάσουμε και κανένα πώμα, δεν πειράζει, θα το αντικαταστήσουμε…
• Τα χρώματά μας.

Κόστος; μηδενικό..

Η διαδικασία:

(οι εικόνες μιλούν καλύτερα από τις περιγραφές)

το αποτέλεσμα:

και η εφαρμογή στην πράξη:

(με την απαραίτητη φασαρία της δημιουργικής τάξης βέβαια…)

Ξέρετε είναι πολύ εύκολο να διαγραφεί ο ήχος από τα βίντεο και να αντικατασταθεί από ήχους ρυακιών που κελαρύζουν, πουλιών που κελαηδούν ή κλασική μουσική. Όμως αυτό δεν θα ήταν σχολική αίθουσα, αλλά ντοκιμαντέρ… κι εμείς δουλέψαμε σε σχολική αίθουσα….